КГУ «ЦЕНТР ПОДДЕРЖКИ ДЕТЕЙ, НУЖДАЮЩИХСЯ В СПЕЦИАЛЬНЫХ СОЦИАЛЬНЫХ УСЛУГАХ, ГОРОДА РУДНОГО»

Все дальше и дальше уходят в прошлое грозные годы Великой Отечественной войны. Все меньше среди нас тех, кто встал на защиту Родины 80 лет назад и спас человечество. И наш долг- передать память об этом немеркнущем подвиге, мужестве, беззаветной любви к своему Отечеству, следующему поколению.

Говорят, что когда грохочут пушки, музы молчат. Но от первого  до последнего дня войны не умолкал голос поэтов. Известный английский журналист Александр Верт, который всю войну провел в Советском Союзе, в книге «Россия в войне 1941-1945» писал: «Россия, пожалуй, единственная страна, где стихи читают миллионы людей, и таких поэтов, как Симонов и Сурков, читал во время войны буквально каждый».

Поэзия была самым оперативным, самым популярным жанром военных лет. Именно поэзия выразила потребность людей в правде, без которой невозможно чувство ответственности за свою страну.  вспомнить, что война – страшное испытание для всего народа, это испытание и для литературы. Поэты и писатели с честью выполнили свой патриотический долг.
О том, как совпали война, беда и юность писали поэты  Семен Гудзенко, Давыд Самойлов, Константин Симонов , Б. Окуджава и многие другие поэты, которые  на заре или ночью неожиданно и неумело умирали, не дописав неровных строчек, не долюбив, не досказав, не доделав…
12 октября мы провели мероприятие, которое посвятили фронтовым поэтам. На этом уроке памяти присутствовала наша рудненская поэтесса Валентина Кейдия - наша выпускница интерната Она читала свои стихи и стихи поэтов-фронтовиков. Читали стихи и наши воспитанники. На экране демонстрировались видео-ролики на все стихи и песни. Все почтили память о фронтовых поэтах, которые погибли, но остались  в строю. Константин Симонов писал: У нас, у живых, есть много человеческих прав. Но одного права у нас нет и  никогда не будет. У нас нет права забывать, что сделали наши солдаты во имя Победы».  
.
    
 Ұлы Отан соғысының қорқынышты жылдары жылдан жылға алыстауда. Біздің арамызда 80 жыл бұрын Отанды қорғауға қатысқан және адамзатты құтқарған адамдар азаюда. Біздің міндетіміз - осы өшпес ерліктіі, батылдықты, өз Отанына, келесі ұрпаққа деген шексіз сүйіспеншілікті еске алу.
Зеңбіректер оқ жаудырғанда музалар үнсіз қалады дейді. Бірақ соғыстың бірінші күнінен соңғы күніне дейін ақындардың дауысы үнсіз қалмады. Бүкіл соғысты Кеңес Одағында өткізген әйгілі ағылшын журналисті Александр Верт "Ресей 1941-1945 жылдардағы соғыста" кітабында былай деп жазды:"Ресей, мүмкін, миллиондаған адамдар өлең оқитын жалғыз ел, ал Симонов пен Суырков сияқты ақындарды соғыс кезінде барлығы оқыды".
 Поэзия соғыс жылдарындағы ең жедел, ең танымал жанр болды. Бұл поэзия адамдардың шындыққа деген қажеттілігін білдірді, онсыз өз елі үшін жауапкершілік сезімі мүмкін емес.  Соғыс бүкіл халық үшін қорқынышты сынақ және  бұл әдебиет үшін де сынақ екенін есте сақтады. Ақындар мен жазушылар өздерінің патриоттық міндеттерін абыроймен орындады.
Ақындар Семен Гудзенко, Давид Самойлов, Константин Симонов, Б. Окуджава және басқа да көптеген ақындар соғыстың, қиыншылықтың және жастық шақтың қалай сәйкес келетіні туралы жазды , олар таңертең немесе түнде күтпеген жерден, өрескел жазбаларын сөздерін аяқтамай, өмірін құша алмай аяқ асты қаза тапты.
12 қазанда біз майдан ақындарына арнаған іс-шараны өткіздік. Бұл еске алу сабағына біздің Рудный ақынымыз Валентина Кейдия қатысты - біздің интернат түлегі, ол өзінің және майдангер ақындардың өлеңдерін оқыды. Біздің тәрбиеленушілер де өлең оқыды. Экранда барлық өлеңдер мен әндерге арналған бейнероликтер көрсетілді. Барлығы қайтыс болған, бірақ сабында қалған майдан ақындарын еске алды. Константин Симонов былай деп жазды: "Бізде тірі адамдардың көптеген құқықтары бар. Бірақ бізде бір Құқық жоқ және ешқашан болмайды. Біздің сарбаздарымыздың Жеңіс үшін не істегенін ұмытуға құқығымыз жоқ".  
 

ВОЕННЫЙ ФИЛЬМ «УЗНИКИ»

5 октября воспитанники нашего дома посмотрели фильм «Узники».
Весна 1944 года. На день рождения Адольфа Гитлера нацисты организовывают  футбольный матч между узниками концлагеря и элитной нацистской командой.  Матч, который заключенные настроены выиграть любой ценой. После проигрыша команду заключенных футболистов повели на расстрел, куда шли они с улыбкой. Светлой памяти  футбольной команде узников,  которые не потеряли чувства собственного достоинства, ненависти к врагам  посвящается этот фильм.


"ТҰТҚЫНДАР" ӘСКЕРИ ФИЛЬМІ

5 қазанда біздің үйдің тәрбиеленушілері "Тұтқындар" фильмін көрді.
1944 жылдың көктемі. Адольф Гитлердің туған күніне орай фашистер концлагерь тұтқындары мен элиталық нацистік команда арасында футбол матчын ұйымдастырады.  Тұтқындар бар күшін салып жеңуге бел буған матч. Жеңілгеннен кейін түрмедегі футболшылар командасын ату жазасына күлімсіреп барды. Бұл фильм жауға деген жеккөрушілік сезіміне, өзіндік қадір қасиетін жоғалтпаған тұтқындардың футбол командасын еске алғуға арналған.

В преддверии дня города,  в парке «Достык» обновили  Аллею Славы. 14 портретов ветеранов ВОВ и приравненных к ним горожан разместили  на новой Аллее. Все эти люди  внесли значительный вклад в развитие нашего любимого города Рудного.

Воспитанники 1-ой группы нашего Центра поддержки детей вместе с воспитателем Еленой Ивановной Синельниковой пришли в парк «Достык». Погода в этот день была замечательная, солнечная и ребята с удовольствием слушали нашего экскурсовода Ольгу Михайловну Пигасову, которая любезно согласилась провести экскурсию по Аллее  Славы. Дети узнали истории людей, которые были установлены на информационных стендах, о их жизни во время войны, в мирное время , о их заслугах и наградах.  Ольга Михайловна призвала детей любить и гордиться своим городом, уважать труд, который вложили труженики города, чтоб он расцветал и становился все краше. Увидели ребята и новые памятники. Это Петрушка- символ театра и работников культуры города Рудного, а также памятник металлурга . В городе заработали фонтаны в разных местах города, что очень радует, начала работать новая школа. Наш город расцветает с каждым днем, становится уютнее и современнее.

Біздің орталықтың кітапханасында 5 және 1 топ тәрбиеленушілеріне арналған қызықты-танымдық іс-шара өтті. 

Линдгрен Астридтің "Балақай мен шатырда тұратын Карлсон" ертегісінің 70 жылдығы.

Семиндерова Алина балаларды осы ертегінің кейіпкерлерімен таныстырды. Балалар мультфильмді тамашалады, бұл олардың қызығушылығы мен күлкісін тудырды. Біз "Ертегіні таны" ойынын ойнадық. 

Ертегілер жалқаулықты, қорқақтықты, ашкөздікті мазақ етеді. Олар бізге қызықты сәттерді, жұмбақ, сиқырлы әлеммен кездесулерді сыйлайды.

"Балақай мен шатырда тұратын Карлсон" ертегісі-бұл сізге жақын адамдарға деген сүйіспеншілік пен адами мейірімділік көрінісі, жануарларға сезімтал көзқарас пен жылулық беретін ертегі.
 
В библиотеке нашего Центра для воспитанников 5 и 1 групп, прошло увлекательно-познавательное мероприятие. 

70 лет сказочной повести Линдгрен Астрид «Малыш и Карлсон, который живет на крыше».

Семиндерова Алина познакомила ребят с героями этой сказочной повести. Ребята просмотрели мультфильм, который вызвал у них живой интерес и много смеха. Поиграли в игру «Узнай сказку». 

В сказках высмеиваются: лень, трусость, жадность. Они дарят нам волнующие мгновения, встречи с таинственным и волшебным миром.

Сказка «Малыш и Карлсон, который живет на крыше» - это проявление человеческой любви и доброты к близким тебе людям, чуткое отношение к животным, сказка несущая свет.